JEDNAK BĘDZIE O MIŁOŚCI

Miało być o karmieniu piersią. Miało być o miłości jak z filmu. Miało być o dzisiejszym spacerze. Miało być o rozmowach nocą, o docenianiu każdej chwili. Miało być o słoniu, który zakolegował się z Budzikiem. Tymczasem....

Obserwuję ostatnio na blogach niepokojącą tendencją do postów zapchajdziur. "Napiszę cokolwiek, wrzucę 3 zdjęcia i gupie ludzie będą szczęśliwe". No cóż, najwyraźniej czytali Kominka i zapamiętali to jedno "pisz, pisz, pisz". Moim zdaniem nie na tym to polega. Owszem, można pisać ale jak się ma o czym.  A jak się nie ma? Wygląda na to, że też można. Zatem w ramach manifestu ja też umieszczam dzisiaj post zapchajdziurę. O wszystkim i o niczym. Skoro wolno? Kto bogatemu zabroni?

Chciałabym umieszczać tu same rzutkie teksty, wysublimowane myśli, oryginalne komentarze. Tak wiele się ciągle wokół mnie dzieje, ale choćbym się (wstaw tu słowo, którego nie chcę używać), to nie spłodzę najoryginalniejszego na świecie tekstu tylko dlatego, że tak trzeba. Dlatego, że Tomczyk napisał. Fakt, czytałam, recenzję z resztą napiszę w najbliższym czasie, nawet podziwiam i się stosuję do większości zaleceń a nad mniejszością pracuję, ale nie i już! Nie godzę się.

Skoro jednak już zaczęłam o tej miłości jak z filmu. Że matkę z dzieckiem łączy szczególna więź wiedzą wszyscy. Albo prawie wszyscy. Powiedzmy, że większość. A ojciec? Gdzie w tym wszystkim jest tato, tata, tatuś? Okazuje się (co obserwuję w swojej, świeżutkiej jak bułka z piekarni o 6 rano, rodzinie) że ojciec, choć zazwyczaj go niewiele bo pracuje, dziecię ogląda sobie rano i wieczorem, spełnia rolę niebagatelną. Pierwszy miesiąc był chyba kluczowy. Ja nie mogłam się za wiele ruszać po cc, TB był z nami non stop w domu, na każde zawołanie. To on przynosił mi śniadanie do łóżka każdego dnia, gotował, sprzątał, wyręczał. Zajmował się wszystkim, a szczególnie nami. TB nie boi się pieluch, wstaje w nocy kiedy ja nie daję rady, zajmuje się Budzikiem jak swoim własnym (taki żarcik) i kocha. To ostatnie jest najważniejsze. Matce jest łatwiej. Zapewniała maluchowi ciepłe eM przez 9 miesięcy. Ale to na widok taty Budzik wyrywa się z rąk o 17:30 każdego dnia. Dzięki tacie nauczył się chwytać przedmioty. Do taty lubi się przytulać. To tata robi wieczorem masaż. Każdemu życzę takiego troskliwego ojca. TB jest wyjątkowy. Nie bez powodu został moim mężem ;). Budzik to wie i jest na pewno tak samo wdzięczny, jak ja.

Pogoda pod psem. Zimno, wilgotno i szaro. A my tęsknimy za Safari. Dlatego Budzik ma nowego kumpla. Słonia bardzo Trąbalskiego. Sama uszyłam. Dumna jestem. 

TB: To słoń? Czemu ma taką długa trąbę?

TB, po paru minutach: I ogonka nie ma.

TB, po kilku kolejnych: Musisz mu doszyć ogon (SIC!)

Mamy gości. Kuzynka z mężem i synkiem.

MK (mąż kuzynki): Ogonek musisz doszyć.

Kur..- myślę sobie, o co facetom chodzi z tym ogonkiem ?!

Nie Mamusiu, nic nie doszywaj, takie są fajne.